امامزاده عباس ساری در استان
مازندران بین شهرستان ساری و بهشهر قراردارد و نمونه ای از معماری بی نظیر متعلق به قرن نهم هجری است. نسب شریف امامزاده عباس (ع) به سه واسطه به امام موسی کاظم (ع) می رسد و چهار امامزاده در این مکان مدفون هستند ،عباس، زید، محمد و حسن. سبک معماری چشم نواز امامزاده در کنار اهمیت مذهبی آن مورد توجه است، سازه ای هشت ضلعی با گنبدی مخروطی شکل متشکل از آجرهای خشتی، درب چوبی دیدنی، تزئینات آب طلا کاری، کتیبه های تاریخی و پنجره های مشبک را شامل می شود. روی نوک
گنبد یک قندیل طلا کاری شده تعبیه شده است.
یک درب چوبی نفیس در ورودی صحن قرار دارد که بر بالای آن پنجره مشبک نصب شده و بر بالای این پنجره مشبک یک کتیبه وجود دارد که حاوی تاریخ ظهور و بروز قبر امامزاده می باشد. در فضای داخلی امامزاده عباس ساری ضریح مشبک فلزی که توسط مردم و هیات امنا در سال 1352 نصب شده قابل دیدن است. قسمت بالایی ضریح با آب طلا و نقره آبکاری شده و با خط نستعلیق فضایلی ، بیت هایی روی آن حک شده همچنین گوشه شمال غربی ضریح توسط آیات قرآن ،مزین شده است. ساخت ضریح در اصفهان به زرگری حسن پرورش و قلمزنی سیّد علی خسروانی و نجاری اخوان خالق زادگان و نقاشی های داخل ضریح توسط صفر علی امامی انجام شده است.
یک صندوق نفیس به ابعاد 250 * 150 و بلندی 120 سانتی متر داخل ضریح فلزی قرار دارد و شجره نامه امامزاده عباس با عباراتی روی بدنه شمالی صندوق نوشته شده و آیاتی از قرآن روی حاشیه آن حک شده است. متصل به بنای اصلی بقعه نمازخانه ای به صورت ۸ ضلعی ساخته شده که دارای یک اتاق کفشداری و یک اتاق پاسخ به سوالات شرعی و دو نمازخانه کوچک زنانه در دو طرف ورودی صحن اصلی می باشد.