آرامگاه حمد الله مستوفی که در استان قزوین واقع شده است مدفن نویسنده و تاریخ نگار معروف قرن هشتم و مولف تاریخ گزیده، نزهه القلوب و ظفرنامه از آثار دوره ایلخانی می باشد. حمدالله مستوفی قزوینی مورخ مشهور، شاعر، نویسنده و از جغرافیدانان اسلامی که در سال ۶۸۲ تا ۷۵۰ قمری میزیست و دارای شغل دیوانی بود. محوطه آرامگاه ۲۸۰متر مربع است و زیر بنا مقبره ۴۰ متر مربع می باشد. یکی از ویژگیهای منحصربه فرد آرامگاه، گنبد فیروزهای رنگ و مخروطی شکل آن و کتیبهای است که به خط ثلث به معرفی پدران و آثار مستوفی پرداخته است.
این بنا در محله پنبه ریسه در شرق میدانگاه میان امامزاده علی و آمنه خاتون شهر قزوین واقع شدهاست که به آن گنبد دراز نیز میگویند. ساختمان آرامگاه حمد الله مستوفی برج آجری کوچکی است متعلق به قرن هشتم قمری که پلان برج به صورت مربع توسط ۴ فیل پوش، ۸ ضلعی شده و با گنبد مخروطی پوشیده شدهاست؛ نمای بنا آجری و مطابق سبک ایلخانی دارای بندهای مهری است. گنبد مخروطی نیز پیشتر آجری بوده که در دورههای بعد کاشیکاری شده و مقرنسسازی دور تا دور دایره پایین گنبد تعمیر شده است. گنبد و زیرسازی آن از بناهای مجلل و زیبای عهد مغول به شمار می رود.
درگوشه شمالی بقعه نیز دو اتاق و دو زیرزمین برای نگهبانان آرامگاه با حوض و آب انبار احداث شده است؛ این مقبره به سبک معماری آذری بنا شده است. از یک جفت در منبت کاری آرامگاه، یک لنگه آن از بین رفته و لنگه دیگر هم به موزه ایران باستان انتقال داده شده و به جای آن اکنون درِ تازه ساختی و در بقعه قرار داده شده است. در قرن چهاردهم شمسی عدهای از مردم محله، دیواری دور محوطه بقعه که به صورت ویرانهای درآمده بود، کشیدند و تعمیر مختصری در بقعه انجام دادند ولی در سال ۱۳۱۹ این بنای آرامگاهی تاریخی مرمت اساسی شد.