ارگ بم
بزرگ ترین بنای خشتی جهان در استان کرمان قرار دارد و ارگ بم نامیده می شود. بنای کهن ارگ با حدود ۱۸ هزار مترمربع مساحت تا یک قرن پیش محل سکونت مردم بوده و در اثر زلزله پنجم دی ۱۳۸۲ به ویرانه ای مبدل شد اما به طور ویژه تحت مرمت و بازسازی مجدد قرار گرفت. نهمین سال بعد از وقوع زلزله بم، پرستش گاه های ناشناخته در گسل بم (افراز)، پوسته های کهن باروی ارگ بم و تعدادی سنگ نگاره، که صحنه هایی از شکار حیوانات را نمایش می دهد در آواره های ارگ بم یافت شدند.
در مورد قدمت ارگ نظر قطعی وجود ندارد و برخی آن را متعلق به دوره هخامنشی و اشکانی می‌دانند در صورتی که بناهای مختلفی در آن قدمت ای مربوط به دوره تیموری تا قاجار دارند. بخش های مختلف ارگ توسط دیوارهایی با ارتفاع ۶ تا هفت متر از هم جدا شده اند. این ارگ ارزشمند مانند حصاری باعث برقراری امنیت در شهر بوده و بارها مانع از نفوذ بیگانگان به کشور شده است، به همین دلیل بر روی مرتفع ترین بخش شهر ساخته شده تا نظامی ها بتوانند به بر بخش های پایینی تسلط کافی داشته باشند. شهر تاریخی دارزین، قلعه دختر، بنای چارطاق، ساختمان کوشک و پیر علمدار عمارت هایی هستند، که ارگ بم را در برگرفته‌اند.
شهر دیرینه‌ی ارگ بم دارای ساختمان های مرتفع است که در ساخت آن ها عمدتا از خشت خام، ملات، گل رس و کاه و گاهی لاشه ی سنگ، آجر و تنه ی درخت خرما به کار برده شده، همچنین این قلعه تاریخی دارای دو بخش رعیت نشین و حکومتی با سازه ها و کارکرد های خاص است، در بخش حکومتی شاهد وجود دژ نظامی، عمارت چهار فصل، سربازخانه، چاه آب و اصطبل هستیم و در بخش رعیت نشین نیز ورودی اصلی شهر ،مدرسه، مکان هایی برای ورزش، بازار و حدود ۴۰۰ خانه وجود دارند. همچنین بخش علیای ارگ یا همان بخش حکومت نشین، مرکز فرماندهی سیاسی و نظامی و حکومت نشین منطقه بوده است. حدود ۶۷ برج که در گذشته برای دیدبانی کاربرد داشته اند نیز در این منطقه به چشم می خورد.
