امامزاده یحیی با ساختمنی آجری در شهر ساری واقع شده است و بر اساس کتیبه موجود بر روی صندوق منبتکاری شده مرقد امامزاده، این بنا مدفن امامزاده یحیی و برادر و خواهر وی، حسین و سکینه از فرزندان امام موسی کاظم (ع) می باشد. قدمت بنا به قرن نهم هجری قمری می رسد و بخش الحاقی آن که در زمان قاجار ساخته شده بود در اثر آتشسوزی از بین رفت و مجددا در سال ۱۳۳۰ بنای جدید الحاقی در محل قبلی احداث شد. هسته اصلی بنای امامزاده با پلان دایره شکل، حجم استوانهای را ایجاد کرده است.
برج مقبره با گنبد دو پوسته پوشانده شده که پوسته درونی بر پایه چفتی تیزهدار اجرا شده و گنبد بیرونی به صورت رک و ۱۲ ضلعی بر روی آن قرار گرفته است و در زير پاكار گنبد، حاشيه اي تزييني و مقرنس ديده ميشود. برای ساخت در ورودی، پنجره وضریح از چوب استفاده شده و مصالح مورد استفاده دربنا نیز آجرختایی با ابعاد ۱۹ در ۱۹ در ۴ سانتیمتر، ملات آهکی وگچ میباشد و بعدها آجرهای سه سانتی جهت نماسازی در بخشهای الحاقی به کار رفته است.
در مجاورت امامزاده یحیی، برج سلطان زین العابدین قرار گرفته است و دارای گنبدی هرمی شکل هشت وجهی با ارتفاع بيست متر و تزئینات کاشی کاری، صندوق و در نفیس چوبی است و از بنا های با ارزش تاریخی و مذهبی شهر ساری محسوب می گردد. در بقعه سید زین العابدین کتیبه ای به خط رقاع وجود دارد که بر روی کاشی نوشته شده و در سر در ورودی بنا جای دارد. علاوه بر آن کتیبه ی دیگری به خط ثلث بر روی صندوق چوبی بقعه حک شده که از شاهکار های هنرهای دستی به شمار می رود. به منظور تأمین روشنایی داخل صحن بقعه، روزنه و پنجره هایی در اضلاع گردنه بنا ایجاد کرده اند.