بازار تبریز
بازار تبریز پس از بازار بزرگ زنجان با مساحتی بالغ بر یک کیلومتر مربع یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بازار های سرپوشیده در سطح جهان و وسیع‌ترین مجموعه به هم پیوسته آجری در دنیا به‌شمار می‌رود که در شهر تبریز واقع شده‌است. بازار تبریز از سمت غرب به مسجد جامع تبریز، از شرق به عالی قاپو و از شمال به بخش‌هایی از رودخانه میدان چایی محدود می شود. مجموعه بازار تبریز متشکل از ۲۰ راسته و بازار، ۳۵ سرا، ۲۵ تیمچه، یازده دالان و حدود پنج هزار و ۵۰۰ مغازه و ۴۰ نوع صنف می باشد. بازارچه های این مکان شامل بازار امیر، بازار بلورفروشان، بازار حرمخانه، بازار شیشه گرخانه، بازار صادقیه، بازار عباچی، بازار کفاشان، بازار یمنی دوز و راسته بازار تبریز می باشند.
این بازار بارها و بارها بر اثر زلزله تخریب شده و بعد به دست معماران ماهر در اواخر دوره زندیه و اوایل قاجار مرمت و بازسازی شده است که بازار فعلی بازمانده همین بازسازی است. تاریخ بنای این مجموعه به طور دقیق مشخص نیست اما بسیاری از جهان گردان اطلاعاتی را از قرن چهارم هجری تا دورهٔ قاجاریان از این بازار ارائه نموده اند. اغلب تیمچه‌ها و سرای‌ها بازار در سه طبقه ساخته شده اند که طبقهٔ زیرین مخصوص انبار کالا، طبقهٔ دوم تجارت خانه و محل کار و طبقهٔ سوم جهت استراحت و آسایش در نظر گرفته شده است. از ویژگی‌های جالب این بازار، دریچه‌های موجود در مرکز طاق‌های آن است که امکان خروج هوای گرم را فراهم می کند و دیوارهای ضخیم این سازه نیز موجب حفظ حرارت در زمستان می‌شوند.
از قدیمی‌ترین حمام‌های تاریخی بازار، حمام خان است، حمامی مزین به طاق‌های آجری و ستون‌های سنگی که قدمتش به دوره قاجار می‌رسد. از جمله کاروانسراهای این مجموعه کاروانسرای بزرگ امیر، کاروانسرای حاج ابوالحسن و کاروانسرای حاج میرزا محمد است که شامل محوطه‌ای برای تخلیه کالاها و بار چهارپایان، اتاق‌ها، حجره و انبارها می‌شوند. بازار فرش تبریز که در زمان مظفرالدین‌شاه قاجار بنا شده و به بازار مظفریه معروف است، از قدیم‌الایام محل فروش فرش‌های بافت نقاط مختلف بوده و در حال حاضر نیز همین کاربرد را دارد. مسجد جامع تبریز که قدمت آن به دوره سلجوقیان برمی گردد از بناهای تاریخی شهر تبریز است و در انتهای بازار تبریز واقع شده است.
