بقعه چهار انبیاء

بقعه چهار انبیاء یا پیغمبریه، قدیمی ترین زیارتگاه‌های مقدس در نزد پیروان ادیان آسمانی یهود، مسیحیت و اسلام در ایران است که در استان قزوین و در شهر قزوین قرار دارد. این بنا مربوط به دوره صفوی است که در دوره‌های بعدی بازسازی شده و در قسمت شرقی خیابان پیغمبریه و در کنار مدرسه و مسجد پیغمبریه در غرب بنای چهل ستون قرار دارد. روی سردر ورودی حیاط بقعه، کتیبه‌ای قرار دارد که تاریخ اتمام این بنا را سال 1332 ذکر می‌کند. سلام، سلوم، سهولی و القیا چهار پیامبر بنی‌اسرايیلی هستند که در این بقعه دفن شده‌اند و طبق روایت‌های تاریخی این چهار پیامبر سال‌ها مورد اذیت و آزار قوم بنی‌اسرائیل بوده‌اند که نهایتا تصمیم به تغییر محل زندگی خود می‌گیرند و به نواحی داخلی فلات ایران و ایالت ماد مهاجرت می‌کنند.

گفته می‌شود که این پیامبران مژده میلاد مسیح را از اورشلیم به سوی شرق آورده بودند. در اسناد آمده است که اجساد پیامبران در چهار جهت شرقی-غربی (سرها به طرف شرق و پاها رو به غرب) به خاک سپرده شده‌اند. این آرامگاه که مقبره‌ی صالح فرزند امام حسن بن علی (ع) را نیز در بر دارد جلوه‌ای زیبا از هنر ایرانی در عصر اسلام است. بقعه چهار انبیاء دو طبقه دارد؛ در طبقه پایین، سرداب امامزاده جای دارد و در طبقه‌‌ی دوم بقعه پیغمبریه  قرار گرفته است که ضریح فولادی آن با آیات قرآنی و نقش‌های زیبایی از جنس طلا و نقره‌ تزیین شده است.

در چهار گوشه‌ حرم چهار شاه نشین وجود دارد که طرح آن از داخل به صورت بیست ضلعی است و در چهار طرف حرم چهار قوس بلند ساخته شده که به کمک فیلپوش‌ها، طاق حرم را نگاه می‌دارند. دور تا دور بقعه بر روی کتیبه‌ای گچ بری شده، سوره جمعه به خط نسخ و توسط شیخ علی سکاکی  با رنگ طلایی روی زمینه لاجوردی نوشته شده است.