تالاب میانکاله استان مازندران درون شبه جزیرهای باریک به همین نام واقع شده و به دلیل حضور حدود ۲۰۰ گونه پرنده دارای ارزش زیست محیطی بسیار مهمی است. قسمت بزرگی از این گونه ها، پرندگان مهاجر هستند که برای گذراندن فصل سرد به میانکاله کوچ کرده اند، هم چنین این منطقه به علت وجود مراتع و چراگاههای سرسبز و بزرگ در کنار شنزارهای متعدد، محل زیست دائمی قرقاول خزری و دراج نیز می باشد. در یک کلام طبیعت میانکاله با سایر مناطق شمال کشورمان فرق دارد و پر از شگفتی خلقت می باشد، جنگل زیبای انارستان با درختانی به ارتفاع ۴ تا ۵ متر، درختچه های گز و تمشک در کنار شنزار بکر محیطی فوق العاده و نادر آفریده که این مقصد را منحصر به فرد کرده است.
تالاب میانکاله از سمت شمال به دریای خزر، از جنوب به خلیج گرگان، از غرب به تالاب زاغمرز و از شرق به آشوراده و توسط کانال باریکی به طول کمتر از یک کیلومتر به بندر ترکمن میرسد، در واقع این تالاب آخرین بازمانده از منطقه نیمه مشجر دریای خزر است و «میان قلعه» نیز نامیده می شود. مساحت این جاذبه در حدود ۷۰ هزار هکتار است و فلامینگو، عقاب دریایی دم سفید، پلیکان و انواع مرغابی و قو نمونه هایی از پرندگان مهاجر به آن هستند، از طرفی این تالاب محل پرورش و زادآوری گونههای مختلف ماهی مثل کپور، کفال، سفید، سوف و ماهیهای خاویاری است.
به منظور بازدید از تالاب میانکاله در زمان مهاجرت پرندگان، که از اوایل شهریورماه شروع شده و تا اوایل دیماه ادامه پیدا می کند، مجوز سازمان حفاظت از محیط زیست بهشهر را لازم دارید. در طول این بازه ۵۰۰ هزار تا یک میلیون پرنده در تالاب حضور دارند، همچنین اواخر اسفند تا اوایل خرداد روند بازگشت این پرندگان به مناطق بومیشان می باشد. خصوصیات آب قسمتهای مختلف تالاب متفاوت هستند و هرچه به سمت شرق برویم، از شیرینی آب کم شده و در انتهای شرقی، شوری آب تالاب با شوری آب دریا برابر است. از دیگر جاذبه های دیدنی این منطقه می توان، طبیعت وحشی و خارق العاده دشت ناز ساری و تالاب زاغمرز بهشهر را معرفی کرد که در طول سفر می توانید به آنها نیز سری بزنید.