حمام قجر
حمام قجر یکی از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین حمام‌های استان قزوین است که در سال 1057 هجری قمری، به دستور شاه عباس دوم صفوی و توسط امیر گونه خان قاجار قزوینی (از سرداران شاه عباس) ساخته شد. این حمام اکنون به موزه مردم شناسی تبدیل شده است و در خیابان عبید زاکانی کنار بازارچه و مسجد آقا کبیر قرار دارد. شاه عباس صفوی دستور ساخت این حمام را داده است اما چون توسط یک قاجاری ساخته شده، به حمام قجری معروف است، البته در گذشته به آن حمام شاهی می‌گفتند.
حمام قجر از سه بخش اصلی سربینه، میاندر و گرمخانه تشکیل شده است و از طریق راهرو و هشتی به هم مرتبط هستند به دو قسمت مردانه و زنانه تقسیم می‌شود. اصول معماری این حمام بر اساس طب سنتی طراحی شده است به طوری که از سربینه تا گرمخانه دما و رطوبت به تدریج زیاد می‌شود. درِ اصلی حمام رو به جنوب باز می‌شود و با راه پله‌های مارپیچ به سربینه بزرگ یا رخت‌کن حمام می‌رسد. سربینه فضایی سرد و خشک دارد و نقشه آن به صورت هشت ضلعی است که حوض زیبایی در وسط آن ساخته شده است. میان در فضایی است که سربینه و گرمخانه را از هم جدا می‌کند و شامل راهرو‌ها و هشتی‌های طولانی است که باعث می‌شود افراد در هنگام خروج از حمام به‌طور ناگهانی از هوای گرم وارد هوای سرد نشوند.
گرمخانه فضای اصلی حمام است و شامل خزینه آب گرم، حوض آب سرد، اعیان‌نشین و آب‌انبار است و اتاقک‌هایی برای شست و شو در شرق و غرب قرار گرفته است. دیوارهای گرمخانه‌ها تا ارتفاع 1.5 متر کاشیکاری شده و طاق‌ها و گنبدهای آن توسط رسمی‌بندی و یزدی‌بندی تزیین شده است همچنین سکوها توسط سنگ های بزرگ و یک تکه‌ای فرش شده اند. مردم برای آوردن آب و شست و شو از ظروف سفالی استفاده می‌کردند. اکنون حمام قجر به موزه مردم‌شناسی تبدیل شده است و شامل سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل است.
