حمام گله داری

حمام گله داری که اکنون به موزه مردم شناسی تبدیل شده در استان هرمزگان و شهر بندرعباس در محله ی قلعه شاهی قرار گرفته است. این حمام در دوره ی قاجار به دستور حاج شیخ احمد گله داری ساخته شد و در راستای ارائه خدمات اجتماعی، وقف مسجد محل شد. به علت موقعیت جغرافیایی این منطقه و سطح بالای رطوبت، مصالح به کار رفته درحمام گله داری عموما از سنگ های دریایی مانند ساروج محلی، اسفنجی و یا گچ دستکوب هستند؛ سنگ های اسفنجی که قابلیت جذب رطوبت بالایی دارند از خلیج فارس که در مجاورت این استان قرار دارد تهیه می شده اند.

مصالح به کار رفته در کف حمام نیز با آجر فرش شده است تا بتواند گرمای حاصل از خزینه را حفظ کند؛ خزینه محل گرم شدن آب مورد استفاده ی حمام بوده و در عمق زمین قرار گرفته است. درون خزینه کانال هایی از جنس سنگ و ساروج برای هدایت آب گرم به همه ی بخش ها در نظر گرفته شده؛ البته علاوه بر خزینه، آتشدان، دیگ، دودکش ها و گودال جمع آوری خاکستر نیز در بنای حمام قرار دارد که مجموعا سیستم گرمادهی را ایجاد کرده اند. درگذشته نیز آب مصرفی حمام از چاهی به عمق ده متر که هنوز هم پابرجاست تامین می شده است.

یکی از اهالی محله ی قلعه شاهی که در دوران کودکی در حمام گله داری استحمام می کرده، گفته است حمام گله داری در گذشته رونق فراوان داشته به همین دلیل در دو نوبت زنانه و مردانه فعالیت می کرد؛ در نوبت زنان کاملا قرق میشد و زنان با تشریفات مختص به خود در این حمام صبح را به ظهر می رساندند. خوشبختانه پس از مرمت های صورت گرفته و نصب کردن مجسمه هایی در این حمام تاریخی، فضای حمام رونقی دیگر یافته و پس از سال های زیادی که در تاریکی فرو رفته بود امروز درب آن، در روزهای زوج به روی عموم باز است.