خانه نیما یوشیج
خانه نیما یوشیج در روستای یوش از توابع بخش بلده شهرستان نور استان مازندران واقع شده و محل زندگی پدر و نیاکان نیما یوشیج بوده است. روستای یوش در البرز مرکزی در میانه جاده‌ای آسفالته شرقی-غربی به طول ۱۱۰ کیلومتر جای گرفته و دلیل شهرت آن این است که زادگاه نیما یوشیج پدر شعر نو فارسی است. علی اسفندیاری معروف به نیما یوشیج در سال ۱۲۷۴ در این خانه زاده شد؛ او بنیان‌گذار شعر نوین و ملقب به پدر شعر نو فارسی است و بسیاری از شاعران و منتقدان معاصر، اشعار نیما را نمادین و او را هم طراز شاعران سمبولیست بنام جهان می‌دانند.
خانه نیما یوشیج در دوره قاجار و با سبک و سیاق معماری آن دوره به دستور ناظم الایاله، جد نیما در محله لالوی یوش ساخته شده است و مصالح به کار رفته در آن خشت، گل و چوب می باشد. این خانه دارای سه در ورودی و یک شاه‌نشین است و اتاق‌های بسیاری دورتادور حیاط را در برگرفته اند که امروز به موزه و کتابخانه تبدیل شده است. این خانه با داشتن آجرکاری و گچ کاری‌های زیبا، دیوارهای نقاشی شده، سقف‌های منبت‌کاری شده، پنجره‌های مشبک و شیشه‌های رنگی که به آن ارسی گفته می‌شود، ، بسیار چشم‌نواز و اعیانی است. در داخل اتاق‌های خانه برخی از وسایل شخصی نیما یوشیج ازجمله قلم، چراغ، عینک، پیه‌سوز، لباس و کفش، قاب عکس‌هایی از نیما و خانواده‌اش قرار گرفته است.
در یکی از اتاق‌ها نقاشی جالبی از مناره قزوین با امضای نیما در پایین آن جالب توجه است؛ همچنین شعرهایی از شاعران مازندرانی که در وصف شهر یوش و پدر شعر نو سروده شده از دیگر اجزای مجموعه موزه می باشد. نیما یوشیج به دلیل ابتلا به ذات الریه در ۱۳ دی‌ماه ۱۳۳۸ درگذشت و پیکرش را در گورستان ابن بابویه تهران به خاک سپردند اما در سال ۱۳۷۲ بنا به وصیتش، پیکر او را به خانه‌اش در یوش منتقل کردند. سه سنگ قبر در وسط حیاط دیده می شود که به نیما، خواهرش بهجت و سیروس طاهبازکه از دوستان نزدیک نیما بوده تعلق دارند.
