دروازه باغ ملی
دروازه باغ ملی از مهم‌ترین بناهای باغ ملی و از بناهای به جا مانده از دوره قاجار می‌باشد و اکنون یکی از نمادهای شهر تهران است. تا پیش از ساختن برج آزادی، این دروازه به عنوان نماد شهر تهران شناخته می‌شد. این دروازه به منظور ورود به میدان مشق در زمان فتحعلی شاه قاجار احداث شد که در آن زمان آن را دروازه مشق می نامیدند. میدان مشق نام مکانی در خیابان امام خمینی امروزی است که در زمان فتحعلی شاه به عنوان منطقه‌ای نظامی و برای تمرین رزمی قشون ساخته شده بود و سربازخانه مرکزی در میان آن قرار داشت.
پس از ساخت این دروازه طرح برپایی اولین باغ همگانی پایتخت به نام باغ ملی در زمین‌های داخلی میدان مشق برنامه‌ریزی شد و پس از آن نام این دروازه به دروازه ی باغ ملی تغییر یافت. این سردر دارای یک گذرگاه بزرگ از میان و دو پیاده‌رو در طرفین است. بنا شامل دو نمای بیرونی و درونی است؛ نمای بیرونی شامل اشعاری از ندیم الملک، نقوش کاشی‌کاری شده با نقش دو شیر که تاجی را در میان گرفته‌اند، پلنگ، شیر و خورشید، تیربار و گلوله‌های توپ می باشد. نمای داخلی نقوشی از صحنه تسخیر تهران در کودتای ۱۲۹۹، نگاره تمام قد سربازان لژیون قزاق، نمایه‌های کوروش کبیر، فروهر و مردمان هخامنشی را شامل می شود.
سردر باغ ملی از سال ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۴ خورشیدی توسط جعفرخان کاشانی، قبل از شروع جنگ جهانی دوم ساخته شد. این دروازه با تلفیقی از سبک معماری ایرانی-اروپایی به ویژه در کاشی‌کاری‌ها و کلاه‌فرنگی طراحی شده‌است. پهنای این سردر از شرق به غرب نزدیک به ۲۷ متر است. از دیدنی‌های این سردر باشکوه، اتاقکی است که در بالای ورودی وسط، به‌صورت کلاه فرنگی با بام شیروانی و تحت‌تاثیر معماری روسیه ساخته شده است و پنجره‌های این اتاقک با طاق هلالی به دو طرف باغ ملی باز می‌شوند. ازجمله جنبه‌های تزیینی این اثر ساختار آجری آن است که نقش سازه‌ای را نیز ایفا می‌کند.
