دروازه تهران قدیم یا دروازه قدیم تهران دروازهای تاریخی در ورودی جنوب شرقی شهر قزوین می باشد که قدمت آن به دوران قاجاریه برمی گردد. این دروازه در قدیم حکم پلیسراهها و کلانتریهای کنونی را داشته و از شهر در برابر حملات، دزدی و غارت محافظت میکرد. در ابتدا این دروازه در بیرون شهر قرار داشت و محل ورود و خروج مردم پیاده و سوار بود؛ اما امروزه به دلیل افزایش وسعت شهر، در درون شهر و در خیابان تهران قدیم (میدان هاشمی) قرار گرفته است. شهر قزوین در گذشته نُه دروازه داشت اما اکنون از آن میان، تنها دو دروازه درب کوشک و تهران قدیم برجای مانده اند.
معماری این بنا درعین سادگی، نمونه بارز اصالت و پایداری دوره قاجاریه می باشد؛ نمای این دروازه با کاشیکاری سنتی تزیین شده و بنای آن همزمان با سلطنت ناصرالدین شاه می باشد. بنای این دروازه، آجری و دارای یک سردر اصلی با سبک رسمی بندی و کاسه بندی و دو طاق قرینه در طرفین می باشد که طاق بزرگ دروازه محل رفتوآمد مردم بوده است؛ این سازه هشت گلدسته با شکوه نیز دارد. این بنا در سال ۱۳۴۷ شمسی مرمت و کاشیکاری شدهاست.
بهترین زمان بازدید از ین دروازه فصل بهار می باشد و پیشنهاد می شود که خیابان تهران قدیم در پشت دروازه را ادامه دهید تا به چهارراه سپه برسید و از خیابان سپه که اولین خیابان ایران می باشد وهمچنین یک بازارچهی بسیار قدیمی که در همان نزدیکی است دیدن کنید؛ مسجد جامع قزوین، آبانبار و سردر عالی قاپو نیز در همین خیابان واقع شده اند. از دیگر جاذبه های شهر قزوین سرای سعدالسطنه می باشد که در نزدیکی بازار سنتی قزوین واقع شده است. در این دو مجموعه علاوه بر تماشای معماری و کاشی کاری های بی نظیر می توانید از بازار صنایع دستی قزوین، شیرینی های محلی آنجا را تهیه کنید.