روستای تمین، یکی از جواهرات منطقه میرجاوه در استان سیستان و بلوچستان است. این روستا در فاصله ۶۵ کیلومتری جنوب غربی از میرجاوه واقع شده و به عنوان مرکز دهستان تمین شناخته میشود. تمین با داشتن موقعیتی منحصر به فرد در شمالیترین نقطه قله تفتان و ارتفاعات بلندتر از روستای لادیز واقع شده است. این منطقه با طبیعت زیبا و چشماندازهای دلنشین خود گردشگران و علاقمندان به سفرهای خارج از شهر را به خود جذب میکند.
تمین روستایی است که به سه بخش اصلی تقسیم میشود، اعم از جش، روپس و تمین بالا. این سه بخش، به طور نسبی به یکدیگر نزدیک هستند و حدود ۳۰۰ متر فاصله از یکدیگر دارند. این تقسیمبندی نمایانگر ساختار جغرافیایی روستای تمین است و نشاندهندهٔ واحدهای مختلف درون روستا میباشد. مردم این روستا، با وجود تمایل به استفاده از گویشی مشابه به زبان فارسی و شباهت به گویشهای مشهدی و سیستانی در مکالمات روزمرهشان، به مذهب اهل سنت حنفی اعتقاد دارند.
تمین به عنوان یک منطقه کشاورزی متنوع، محصولات متنوعی را تولید میکند. این محصولات شامل انجیر، توت، شاهتوت، گلابی، انگور، هلو، آلبالو، زردآلو و بسیاری از میوههای سردسیری میشوند. همچنین، درختان خودرو نیز در این منطقه وجود دارند که شامل انجیر کوهی، بنه، ارچن و بادام کوهی هستند. این محصولات مهمترین منابع اقتصادی برای مردم تمین به شمار میروند و به تبادل کالاهای کشاورزی در منطقه کمک میکنند.
وجود قله تفتان در جنوب دهستان تمین تأثیر مثبتی بر منابع آبی و طبیعت این منطقه دارد. این قلهها به تشکیل چشمهها و قناتهای زیادی در این نواحی کمک کردهاند. این چشمهها و قناتها در فصلهای سرد سال به وفور و با تدریج جریان دارند و زمینهای برای شکوفایی باغات میوه و ایجاد محیطهای طبیعی زیبا فراهم میکنند.
یکی از جاذبههای معروف این منطقه، چشمه آب معدنی حضرت موسی است که نامگذاری آن به افسانههای محلی و باورهای مذهبی بومیان منطقه برمیگردد. به عقیده مردم، این چشمه به دلیل فرود آمدن عصای حضرت موسی در این مکان نامگذاری شده است. قبرستان باستانی تمین، یکی دیگر از آثار تاریخی ارزشمند این منطقه است که شامل قبرهای ساده با سنگ پوشش میباشد که در بیش از ۶۰ درصد از قبور، رعایت رو به قبله بودن انجام نشده است. این امر احتمال میدهد که این قبرها مربوط به دوران زرتشتیان باشند.