روستای کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی و در شهرستان اسکو و در پای دامنههای کوه آتشفشانی سهند واقع شده است که از پیشینه تاریخی هفت هزار ساله برخوردار است. نام این مکان تاریخی با توجه به سنگی بودن خانه ها، در زمان های قدیم کندجان بود که در حال حاضر نیز در شناسنامه متولدین کندوان از واژه کندجانی استفاده شده است. به دلیل کوهستانی بودن جویبارهایی در سطح مناطق شیبدار ایجاد شده است که به سمت دره حرکت میکنند و سرشاخههای اولیه این رودخانه را تشکیل میدهند.
معماری بومی روستای کندوان معماری صخرهای است و خانه های آن به شکل کندو و کله قند می باشد که کاملا حاصل فرآیند طبیعی و بدون هیچ گونه دخالت انسانی تشکیل یافته اند. این تپههای مخروطی و هرمی شکل بیش از ۴۰ متر ارتفاع دارند که درون هر مخروط، بین دو تا چهار طبقه خانه ساخته شدهاست و در اصطلاح محلی به این خانهها گیران یا کران گفته میشود. آنچه به کندوان هویت باستانی و تاریخی می دهد، وجود ۱۱۷ خانواده و منزل مسکونی درون تودههای مخروطی و هرمی شکل آن است. در روستای کندوان، دسترسی به کران ها و خانه های بالا تر از طریق پله هایی از بدنه خود کران ها امکان پذیر است.
مردم روستا از طبقات همکف معمولا به عنوان اصطبل و طبقات دوم، سوم و چهارم را به عنوان سکونت گاه مورد استفاده قرار می دهند. قطر دیوارهای خانه ها حدود ۲ یا ۳ متر است و اجزای خانه ها، به جز آشپزخانه و اتاق ها شامل صندوق خانه و تنور هم می شود. دراین مکان مسجد، مدرسه، حمام و آسیاب وجود دارند و بزرگ ترین کران روستا متعلق به مسجد است. روستای کندوان در ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است و روستایی ییلاقی، كوهستانی و سردسیر با آب و هوایی مطبوع در تابستان است. سوغاتی های روستا نیز شامل عسل طبیعی، کره محلی، خشکبار،گردو، بادام،دوشاب، ادویه جات، عرقیجات، کیف های دستباف سنتی، روسری های کلاقه ای، گلیم، جاجیم می باشد.