سازه های آبی شوشتر
یکی از خارق العاده ترین هنرهای مهندسی جهان در سازه های آبی شوشتر هویدا است. این سازه که از نظر قدمت متعلق به دوره ساسانیان تا هخامنشیان است. سازندگانی داشته که به واسطه نبوغ بی نظیر خود در عرصه علم مهندسی و ابزار آلات آن و با مدیریت و کنترل آب، انحراف و انتقال آب رودخانه کارون به طوری که مانع از فوران آن شوند؛ از آب به شکلی بسیار مقرون به صرفه استفاده کرده اند و برای مصارف آشامیدن، آبیاری زمین های کشاورزی و صنعت آن را به کار برده اند. همچنین این سازه های کهن خوزستان نقش عمده ای در حمل و نقل، ارتباطات و بازرگانی ایفا می کردند.
سازه های آبی شوشتر در مجاورت بافت تاریخی شوشتر قرار دارند و شامل بخش های مختلفی مثل بند میزان، برج کلاه فرنگی، رودخانه دست کند گرگر، پل بند گرگر، مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی، پل بند برج عیار و نیایشگاه صائبین، بند ماهی‌بازان یا بند خدا آفرین، قلعه سلاسل، تهر داریون، پل بند شادروان، بند خاک، پل بند لشکر و پل بند شرابدار می باشند. بند میزان که به شکل نیم دایره و جنسی از سنگ و ساروج دارد به منظور بالا آوردن سطح آب و در نتیجه استفاده از آن برای آبیاری زمین های کشاورزی روی، رودخانه ساخته شده است. سیکا به قسمت هایی از کانال های آب رسان بند میزان اطلاق می شود که سبب تسهیل عبور آب از کانال شده و البته محلی برای استراحت و تفرج در محیط اطراف بند می باشند.
کلاه فرنگی در زمان قاجار نزدیک رودخانه ساخته شده و برای نظارت به امور کارگران، بررسی میزان و شدت آب رودخانه کاربرد داشته است. رودخانه دست کند گرگر در شمال شوشتر قرار دارد و با هدف ایمنی بخشی به مردم و کاهش حجم آب کارون به صورت دستی در دوران هخامنشیان بنا شده است. پل بند برج عیار به معنی ظرف نگهداری طلا می باشد و در پایین ترین قسمت آبشارها واقع می باشد و طبق باور مردم با ذخایر طلای یک زن احداث شده است. از جاذبه های گردشگری اطراف آسیاب آبی شوشتر می توانیم قلعه سلاسل، مسجد جامع شوشتر، خانه تاریخی مستوفی و خانه تاریخی مرعشی را معرفی کنیم.
