شمس العماره
شمس العماره یکی از بناهای تاریخی شهر تهران است و به عنوان بخشی از کاخ زیبا و تاریخی گلستان، در قسمت شرقی این کاخ قرار دارد. ساخت شمس العماره از سال ۱۲۴۴ خورشیدی آغاز شد و تا دو سال ادامه داشت و در نهایت در سال ۱۲۴۶ به پایان رسید. طراح شمس العماره شخصی به نام معیرالممالک و معمار آن علی محمد کاشی بوده است. این بنا در پنج طبقه ساخته شده و از بیرون دو برج در سمت راست و چپ ساختمان با ارتفاع بلند قرار گرفته که دید بسیار خوبی نسبت به اطراف دارند.
شمس العماره اولین ساختمان در ایران بود که از فلز در سازهٔ آن استفاده کرده‌اند و کلیهٔ ستون‌های طبقات بالا و حفاظ‌های آن نیز چدنی می باشد. از مهم‌ترین بخش‌های عمارت، فضایی است که در بالاترین قسمت قرار دارد و به آن شاه‌نشین می‌گویند و در واقع محلی برای جلوس ناصرالدین شاه بوده که بتواند نمایی کلی از شهر تهران را در مقابل چشمان خود داشته و از چهار طرف مشرف به شهر باشد. شمس العماره دارای دو بنا است که به قرینه ساخته شده‌اند و میان این دو ساختمان، ساعتی وجود دارد که بر اساس برخی گفته‌ها، این ساعت هدیه‌ای از ملکه ویکتوریا است و اولین ساعت وارد شده به ایران می باشد.
کلاه فرنگی، بخش دیگری از عمارت است که در طبقه آخر قرار گرفته و تزیینات نقاشی، مشبک کاری و آینه کاری در آن دیده می شود. بنای شمس العماره یک بار در سال ۱۳۵۰ و بار دیگر در سال ۱۳۶۰ مرمت و بازسازی ش و سرانجام در سال ۱۳۷۶ کار مرمت آن به پایان رسید و از سال ۱۳۷۸ درهای عمارت برای بازدید عموم باز شد. در حال حاضر برنامه بازدید از این کاخ در ۶ ماهه اول سال از ساعت ۹:۳۰ صبح تا ۱۸:۳۰ بعد از ظهر و در ۶ ماهه دوم سال از ۹ صبح تا ۱۷ عصر می باشد.
