قلعه الموت

قلعه الموت در استان قزوین و شمال غربی شهر قزوین، در نزديكي روستاي گازرخان واقع شده است و از مهمترین قلعه های ایرانی می باشد که حسن صباح در آن سکونت داشت. این قلعه با وسعت ۲۰۰۰۰ متر مربع بالای صخره‌ ای به ارتفاع ۲۱۶۳ متر از سطح دریا قراردارد و ارتفاع صخره از زمین های اطراف خود ۲۰۰ متر می باشد. این دژ به خاطرتصرف آن توسط حسن صباح، بنیان‌گذار دولت اسماعیلیان و مخالف سلجوقیان، در سال 482 هجری قمری به شهرت رسیده است و بعد از آن  دژ حسن صباح نامیده می شد. قلعه الموت از هر چهارجهت مشرف به پرتگاه می باشد و به‌ دلیل ساختار دفاعی‌اش، تنها  یک ورودی در انتهای ضلع شمال شرقی دارد؛ این قلعه بعد از ویران شدن به دستور هلاکوخان در سال ۶۵۴ هجری قمری به عنوان زندان مورد استفاده قرار گرفت.

قلعه‌ الموت از دو قلعه بالا و پایین تشکیل می شود و دیوارهای چهارطرف آن به پیروی از شکل صخره‌ ها بنا شده‌ اند؛ به همین دلیل عرض آن  در قسمت‌ های مختلف متفاوت است. شکل این قلعه شبیه به شتر خوابیده می باشد و طول آن حدود ۱۲۰ متر و عرضش بین ۱۰ تا ۳۵ متر است. در ساخت این قلعه از مصالحی چون سنگ، آجر، کاشی، کلاف‌های چوبی، تنپوشه‌های سفالی (لوله آب) و ملات گچ استفاده شده است. در این دژ سکونتگاهی برای اقامت نگهبانان قلعه و خانواده هایشان، چند آخور برای حیوانات، سه آب‌انبار کوچک، تعدادی اتاق در بخش شرقی قلعه و یک اتاق نگهبانی در سمت جنوبی بنا و یک کتابخانه وجود داشته است.

برای تامین آب مورد نیاز اهالی قلعه، آب را با لوله های سفالی از چشمه‌‌ای در دامنه کوه شمال بنا به آب انبارهای قلعه می آوردند؛ این آب انبار ها از جالب ترین آب انبارهای ایران به حساب می آیند. برای بازدید از این منطقه اواخر بهار و اوایل تابستان بهترین زمان می باشد و در نظر داشته باشید که برای رسیدن به قلعه باید مسیری را پیاده طی کنید پس داشتن کفش مناسب ضروری می باشد.