قلعه لمبسر یا لمسر در شمال شهر قزوین و در منطقه الموت در شمال شرقی شهر رازمیان جای گرفته و قدمت آن به عصر ساسانیان می رسد. این قلعه به دلیل موقعیت خاص خود در دوره تسلط اسماعیلیه اهمیت و شهرت زیادی داشت و بعد از قلعه الموت مهمترین قلعه آن دوره به شمار می رفته است. درههای عمیق نینه رود و لمه دسترسی به این قلعه را از شرق و غرب غیرممکن ساخته و فقط از دو دروازه شمالی و جنوبی میتوان داخل دژ شد؛ ابعاد این قلعه در حدود ۴۸۰ متر در جهت شمالی جنوبی و ۱۹۰ متر در جهت شرقی غربی می باشد. ساختمان اصلی در بخش شمالی دژ با دیوارهایی به قطر ۱۲۰ سانتیمتر از سنگ تراشیده، جایگاه مخصوص کیا بزرگ امید، فرمانروای قلعه بودهاست.
در قسمتي از سمت شرقي آن مشرف به نينه رود كه شيب كمتري دارد ديوار دولایه عظيمی بنا كرده اند كه حدود 10 متر ارتفاع داشته و اکنون تنها بخشی از باروي آن باقي مانده است؛ در ديگر قسمتهاي قلعه به واسطه عدم نفوذپذيري طبيعي، برج و بارويي كوتاهتر بنا شده اند. ساختمانهای قسمت جنوبی این فضا نسبت به سایر بخش ها کاملا پا برجاست؛ در این قسمت ۱۲ اتاق باریك وجود دارد، براي ساختن استحكامات از مصالح سنگ با ملاط ساروج و ساروج یک دست استفاده شده است. از نکات ویژه در مورد این دژ، سازوکار جمعآوری و ذخیره آب باران، سیستم آبرسانی و همچنین مخازن غلات در جنوب و جنوب شرقی آن می باشد که باعث میشد برخلاف محاصره بلند مدت اهالی آن به زندگی ادامه دهند.
همچنين در پايين ديواره شرقي راهروي سرپوشيده اي به عرض 95 سانتي متر قرار داشته كه با پله های ناهموار، ارتفاع 190 متري قلعه تا رودخانه را به هم وصل کرده است. به عقیده محققان ايراني و خارجي قلعه لمبسر از قلعه هاي بزرگ و قابل ملاخظه دفاعي، ساخته شده توسط انسان است. در حال حاضر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بخشهایی از این مجموعه را مرمت نموده و راههای دسترسی مناسبی برای قلعه ساخته اند. پلههای سیمانی و آهنی تعبیه شده در این قلعه دسترسی و بازدید را برایتان آسان ترمی سازد.