مدرسه غیاثیه خرگرد، یک مکان تاریخی و آموزشی در روستای خرگرد، در فاصله ۲۷۸ کیلومتری از مشهد و نزدیک به مرز افغانستان قرار دارد. این مدرسه تاریخی در جادهای که از تایباد به خواف میرود جای گرفته و مسیری جالب برای بازدیدکنندگان است. مدرسه غیاثیه یکی از برجستهترین دانشگاههای اسلامی بود و بسیاری از دانشمندان و علمای بزرگ از این مدرسه فارغالتحصیل شدند. اما پس از ظهور سلسله صفوی و به دلیل تعصبات شدید شاهان، این مدرسه پس از ۶۰ سال، رونق و جاذبه خود را از دست داد و تدریجاً فعالیتهای آموزشی و علمیاش به کاهش افتاد.
مدرسه غیاثیه دارای ۴ ایوان است که دهانهی ایوانهای آن ۵/۴ متر عریض و ارتفاع آنها ۱۱ متر است. در حوالی مدرسه، دیوارهای گنبدهدار وسیعی وجود دارد که جهت تدریس و تحصیلات استفاده میشده است. این مدرسه دارای ۲۳ حجره گرد در دو طبقهی مختلف است و شامل ایوانها و حیاط داخلی نیز میشود. در صحن مدرسه غیاثیه، اتاقهایی با سقف گنبدی ساخته شدهاند که در چهار گوشه صحن قرار دارند. در مجموع، هشت نورگیر، دور تا دور پایههای گنبدها را در بر میگیرند و نور به اتاقهای داخلی مدرسه منعکس میشود. ورودیهای اصلی مدرسه نیز از سمت راست و چپ به دو اتاق بزرگ با سقف گنبدی ختم میشوند. اتاق سمت راست به عنوان مسجد و اتاق سمت چپ به عنوان سالن اجتماعات به کار میرود. هشتی حاشیهای نیز در فضای حد فاصل بین این دو اتاق واقع شده است و دارای سقفی گنبدی است.
یکی از ویژگیهای مهم و برجستهٔ مدرسه خرگرد خواف، استفاده گسترده از کاشی معرق به عنوان پوشش دیوارهاست. این مدرسه در قرن نهم هجری از این دستاورد هنری بهرهبرده و به عنوان یکی از شاهکارهای این دوره شناخته میشود. سطوح بزرگ و عظیم مدرسه با استفاده از کاشیکاری معرق و معقلی تزیین شدهاند و بیشترین رنگ لعاب کاشیها به فیروزهای یا آبیسیر بوده است. علاوه بر این، در دیوارها و زیر طاقها هنر تلفیق آجر و کاشی نیز مشاهده میشود که کاشیها به شکلهایی چون گل، برگ، و اسلیمی طراحی و به کار رفتهاند.