مسجد جامع ابوموسی با وسعت ۱۱ هزار مترمربع و زیربنایی در حدود ۹۰۰ مترمربع در اوایل دهه هشتاد در جزیره ابوموسی در استان هرمزگان به بهره برداری رسیده است. این مسجد بهعنوان مرکز اجتماع مردم، با گلدستههای بلند و گنبد فیروزهای در مرکز جزیره قرار دارد. با وجود آنکه مسجد جامع ابوموسی مسجدی تازهساخت است ولی بخاطر معماری خاص و قدیمیاش، یکی از نقاط جذاب و دیدنی جزیره محسوب می شود. مسجد ابوموسی درست مانند خود جزیره ابوموسی موقعیتی استراتژیک دارد که علاوه بر اقامه نمازهای روزانه، مکانی برای برگزاری بسیاری از مراسمهای عبادی، سیاسی و محل تجمع مردم برای مناسبات ملی و مذهبی می باشد. جزیره ابوموسی دورترین نقطه سرزمینی ایران محسوب می شود که مساحتی در حدود ۲۵ کیلومتر مربع و جمعیتی حدود ۵۲۰۰ نفر دارد.
این جزیره در فاصله ۷۵ کیلومتری با بندر لنگه و ۶۰ کیلومتر با شهر شارجه در امارات متحده عربی قرار گرفته است. بهخاطر نزدیکی به خط استوا آب و هوای جزیره ابوموسی گرم و مرطوب است و معتدلترین هوا در کل خلیج فارس را دارا است؛ اما در آن آب قابل شرب طبیعی و زمین مناسب کشاورزی وجود ندارد و در گذشته تنها راه برای تامین آب شرب، جمعآوری آب باران بود ولی امروزه با استفاده از یک کارخانه آب شیرینکن آب مورد نیاز تهیه می گردد. جزیره ابوموسی از نظر پوشش گیاهی فقیر و دارای پوشش گرمسیری می باشد؛ پوشش جانوری جزیره شامل لاکپشت دریایی، مارماهی، شاه میگو، کوسه و انواع ماهیهای خوراکی هستند.
شفافیت آب خلیج فارس درساحل جزیره ابوموسی به اندازه ای می باشد که ماهیهای آکواریومی و مرجانهای اطراف آن، بهطور واضح دیده میشوند. ابوموسی به دلیل راهبردی بودن دارای محدودیتهای شدیدی برای ورود می باشد که همین محدودیتها باعث شده سواحل جزیره بسیار تمیز و بکر باقی بماند و لقب رویاییترین سواحل خلیج فارس را به خود اختصاص دهد. ورود به این جزیره نیازمند گرفتن مجوز است و برای گرفتن مجوز یا باید توسط یکی از ساکنین جزیره بهعنوان مهمان شخصی دعوت شوید یا باید بهعنوان گردشگر از فرمانداری، میراث فرهنگی یا سپاه مجوز لازم را تهیه کنید؛ برای رفتن به این جزیره هم از مسیر هوایی و هم مسیر دریایی می توانید اقدام کنید.