مسجد دارالاحسان یا مسجد جامع سنندج یکی از مهمترین مساجد شهر سنندج است که در سال 1227 هجری قمری توسط امانالله خان اردلان، والی استان کردستان در زمان حکومت فتحعلیشاه قاجار ساخته شد. این مسجد در قسمت شمالی خیابان امام خمینی و در ضلع غربی قلعه حکومتی سنندج، در بافت قدیمی این شهر و روی محلی که نسبت به بافت شهر بلندتر است جای گرفته که از هر نقطه شهر میتوان گلدستههای آن را دید و صدای مؤذّن را شنید. مسجد دارالاحسان سه ضلع شرقی، جنوبی و شمالی و یک صحن مرکزی دارد که دور تا دور این سه ضلع 12 حجره برای تدریس دروس مذهبی قرار دارد به طوری که پنج حجره در ضلع شمالی، چهار حجره در ضلع شرقی و سه حجره در ضلع جنوب مسجد قرار گرفته است.
در نمای حجرههای ضلعهای شرقی و جنوبی، ایوانهایی دیده میشود که سطح آنها با هنر کاشی کاری تزیین شده است. روی دیوارههای داخلی و خارجی ایوانها، پایهها، سرستونها و فضاهای داخلی مسجد تزیینات زیبا با آیات قرآن دیده میشود. در ایوان شرقی و جنوبی بنا کتیبههایی منقوش به قصیدهای از شاعر بزرگ کردستان در زمان قاجار، یعنی میرزا فتح الله خرم کردستانی و میرزا صادق ناطق اصفهانی از شعرای به نام اصفهان وجود دارد.
همچنین کتیبه ای از ناصرالدین شاه قاجار پیدا شده که مربوط به سرکوب اغتشاشات اورامان میباشد. علاوه بر کاشیکاریهای منحصر به فرد مسجد، گچ بریهای ظریف و آجرکاریهای زیبا با آجرهای ساده و لعاب دار رنگی به سه رنگ مشکی، آبی تیره و فیروزهای بر دیوارههای مسجد وجود دارد که در نوع خود بی نظیر هستند. پنجرههای حجرهها با چوبهای تزیینی و به صورت فخر و مدین ساخته شدهاند. اکنون نیز مسجد جامع سنندج همچنان بهعنوان محل برگزاری نمازهای روزانه و نماز جمعه استفاده میشود.