مسجد و قرآن نگل

مسجد و قرآن نگل در روستای نگل از توابع بخش کلاترزان در ۶۵ کیلومتری شهر سنندج و در مسیر سنندج به مریوان استان کردستان واقع شده است. روستا نگل در میان دره قرار گرفته و رودخانه شوشیر در قسمت جنوبی آن جاری است؛ اهالی این روستا به زبان کردی سورانی سخن می‌گویند و مذهب اکثریت آنها سنی می باشد. این روستا در ارتفاع  ۱۳۵۲ متر از سطح دریا قرار دارد و جمعیت ساکن در آن بالغ بر ۲ هزار نفر می باشند و معماری روستا به سبک پلکانی است. مهمترین دلیل معروفیت این روستا بخاطر وجود قرآن خطی مقدسی است که در مسجد روستا نگهداری می شود.

قرآن نگل، قدیمی ترین قرآن تاریخ ایران و یکی از چهار قرآن قدیمی جهان محسوب می شود که با خط کوفی بر کاغذ ضخیم و قهوه‌ای رنگ نگارش شده و به علت شباهتش با پوست، درمیان مردم به پوست آهو شناخته می شود. حاشیه این قرآن با نقوش گیاهی زیبا تزئین شده و سر سوره ها، شماره آیات و اعراب گذاری آیات با استفاده از آب طلا مزین شده اند. طول خود قرآن 38، عرض آن 21 و قطر آن 13 سانتی متر است و سبک و شیوه نگارش آن مربوط به سده چهارم هجری می باشد، ولی اهالی روستا و برخی از کارشناسان این اثر را مربوط به  زمان عثمان بن عفان خلیفهٔ سوم می دانند.

در این روستا علاوه بر مسجد و قرآن نگل جاذبه های جالب توجهی وجود دارد که می توان به  پل بزرگ مربوط به دوره صفویه، قلعه یزد گرد سوم،  دریاچه چال ئاو، آبشارقَلوَزه و دریاچه سد نگل اشاره کرد. موزه نگل نیز که در سال 1392 هجری شمسی احداث شده، شامل دو قسمت قرآن و موزه مردم شناسی است که اشیای باستانی از زمان اشکانیان نیز در آن وجود دارد. آثار موجود در موزه توسط مردم محلی اهدا شده اند و شامل ابزار و تجهیزات معیشتی یا فرهنگی مربوط به ۵۰ تا ۲۰۰ سال پیش می باشند. با توجه به آب و هوای سردسیری شهر سنندج؛ بهترین زمان سفر به آن فصل بهار به خصوص اردیبهشت ماه و فصل تابستان می باشد.