موزه قزوین یا موزه شهر در شرق دولتخانهی صفوی (ارگ سلطنتی) و نزدیک کاخ چهلستون در استان قزوین قرار دارد و در سال 1384 خورشیدی بازگشایی شد. موزه قزوین اصالت تاریخی شهر را نشان میدهد و گنجینهی با ارزشی از اشیای تاریخی است که متعلق به دوره های مختلف تاریخ ایران می باشند به طوری که وقتی پا به این موزه میگذارید انگار به سفری در هزاران سال پیش رفتهاید. در هر یک از بخشهای این موزه آثار مربوط به یکی از دورههای تاریخی نمایش داده میشود و تنوع اشیای موجود در موزه بسیار زیاد است که این یکی از ویژگیهای بارز موزه قزوین است.
این موزه در حقیقت موزهی باستانشناسی است و حدود هفتهزار شی قدیمی و کمنظیر در آن نگهداری میشود که شامل مجسمهها، زیورآلات، ظروف سفالی و برنزی، سکههای مربوط به دورههای مختلف تاریخی، مهرهای نفیس صفوی و قجری، قلمدان، سنگها و دربهای قدیمی، وسایل جنگی مثل شمشیر، تفنگ و تپانچه و اشیای دیگر میباشد. قدیمیترین اشیاء موزه پیکرهای انسانی و یا جانوری است که قدمت آن به شش هزار سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد. بیشتر ظروف سفالی کشف شده در این موزه در دشت قزوین و تپههای باستانی آن یافت شدهاند که مربوط به 3200 تا 3700 سال قبل از میلاد مسیح هستند.
دشت قزوین در شمال فلات ایران قرار دارد و آثار به دست آمده از کاوشها در تپههای سه گانه زاغه، قبرستان و سگزآباد در دشت قزوین، نشان میدهد که اولین جوامع روستای در این منطقه شکل گرفته اند. در کاووشهای انجام شده در سال 1347 در این مناطق آثار فراوان و متنوع فلزی از جنس مس، مفرغ، آهن و طلا بهدست آمد. در قسمتی از موزه آثار تمدنهای اسلامی در ایران دیده میشود که شامل تخت عروس، ظروف میناکاری شده، فقاع سنگی و سفالی، صدفهای کتیبهدار، شمشیرهای طلاکوب میباشد که قدمت آنها به قرنهای سوم تا هفتم هجری بازمیگردد.