میدان نقش جهان

میدان نقش جهان که  شهرت و شکوه بین المللی دارد ، در سال ۱۱ هجری قمری بنا شده و به دستور شاه عباس اول بازسازی شده است. معماری میدان مستطیل شکل و 507 متر طول و 158 متر عرض دارد، میدان  از صفه ها و ایوان های شبیه به هم و ساده درست شده اما به سبب چشم انداز فوق العاده ای که در اثر تابش همیشگی نور خورشید در آن ایجاد شده همگان را مجذوب خود می کند.

علاوه بر چشم‌ نواز بودن خود این میدان ، بنا های تاریخی دیگری از جمله کاخ علی قاپو، مسجد جامع عباسی، مسجد شیخ لطف الله و سر در قیصریه در میانه چهار ضلع محوطه مستطیل  شکل میدان ساخته شده‌اند، که هر کدام از زیبایی و جذابیت خاصی برخوردار هستند. در گذشته این میدان به عنوان محلی برای برپایی جشن های سلطنتی، رژه ارتش، بازی چوگان و محل گردش ،تفریح و خرید مردم بوده است. باغ نقش جهان که در دوره های تیموریان و آق قویونلوها، شامل ساختمان های دولتی و کاخ فرمانروایان بوده قبلا در محل فعلی میدان نقش جهان قرار داشته ، میدانی هم به نام درب کوشک در این باغ بوده که  در دوران سلجوقی به عنوان محل اعدام مجرمان و برگزاری آیین های مذهبی شناخته می شده است.

میدان اصلی، میدان بزرگ، میدان قصر، میدان سلطنتی و میدان نو،  نام های میدان نقش جهان اصفهان در طول گذر زمان های مختلف می باشند و همچنین پیش از دوره صفویه، باغ بزرگ و سرسبزی به نام نقش جهان در این میدان قرار داشت. هم اکنون دویست حجره دو طبقه  اطراف میدان قرار دارند که پیدایش آنها بر می گردد به مراحل ابتدایی ساخت میدان، آن زمان که برای حفاظت از میدان و دیگر آثار تاریخی طاق هایی در اطراف آن ساخته شدند که درحال حاضر این طاق ها به حجره های امروزی تبدیل شده اند.