پل دوازده چشمه آمل یا دوازده پله بر روی رود هراز در مرکز شهر آمل در ابتدای خیابان سبزه میدان جای گرفته است و ساخت آن مربوط به دوران پادشاهی شاه عباس صفوی است. این پل پیش از دوره صفوی به صورت نیمه تمام وناقص بود ولی ساخت آن در زمان شاه عباس به طور کامل تکمیل شد. پل دوازده چشمه آمل داراى دوازده دهنه با طاقهاى جناقى است و با ارتفاع ۵/۷ متر، طول ۱۰۷ متر و عرض ۷/۸ متر، دو بخش شرقی و غربی شهر را بهم متصل میکند.
تعداد دهنه ی پل به نیت ۱۲ معصوم ساخته شده و مردم آمل بنا به اعتقادات خود و به نیت ۱۲ امام بر روی پایین پایههای دهنه پل شمع روشن میکردند تا حاجت بگیرند. هر طاق بنا بر پایه های مستطیلی استوار شده که حدود ۶ متر با هم فاصله دارند و در ضلع جنوبی در قسمت مخالف جریان آب، سیل برگردان قرارگرفته است. این پل در دوره های مختلف و بر اثر عوامل طبیعی از جمله زلزله یا طغیان رود آسیب دیده و سپس بازسازی شده است. نخستین مرمت که درواقع به تکمیل شدن پل انجامید در دوره شاه عباس صفوی بود؛ در دوره قاجار نیز توسط میرزا شفیع مازندرانی و در دوره پهلوی با دستور مجید آهی تعمیراتی بر روی پایهها و بدنه پل صورت گرفت.
در حال حاضر زیر سه دهنه از طاق های پل آب در جریان است و در زیر دو دهنه غربی پل، جاده ای آسفالته برای عبور و مرور ساخته شده و فضای باز زیر پل نیز، در سالهای اخیر به پارک و فضای سبز اختصاص یافته است. از جمله جاذبه های شهر آمل امامزاده قاسم، مسجد جامع آمل، آتشکده، موزه تاریخ و امامزاده ابراهیم می باشد که در فاصله ی چند قدمی از پل واقع شده اند.