کاخ صفی آباد در جنوب غرب شهرستان بهشهر و در ارتفاعات منتهی به دشت قرار گرفته و بهجامانده از دوران صفوی و سلطنت شاه عباس به شمار می رود. کاخ صفی آباد در زمان شاه صفی، فرزند شاه عباس توسعه پیدا کرد و دلیل نامگذاری کاخ نیزعلاقه شاه عباس به فرزندش بود؛ این کاخ در حمله افغانها صدمات زیادی دید و بعدها در دوره افشاریه به دست نادرشاه افشار مرمت و بازسازی شد.
عمارت صفی آباد در میان باغی به شکل مربع با ابعاد ۲۵ متر در ۲۵ متر و در دو طبقه بنا شده است و در هر طبقه اتاقهای بسیاری وجود دارد که راه دسترسی به آن ها از طریق راهروها و هشتی است. موقعیت جغرافیایی و قرارگیری این کاخ تاریخی بسیار منحصر به فرد می باشد به طوری که از کاخ صفی آباد تا باغ شاه تنها یک راه زیرزمینی وجود دارد که از آن در مواقع ضروری برای عبور و مرور استفاده می شد. بر اساس برخی روایات نقاشیهای دیواری زیبایی در کاخ وجود داشته که به مرور زمان از بین رفتهاند. این کاخ زیبا در ارتفاع 650 متری از سطح دریا واقع شده است و بندر ترکمن و بندر گز ازآن به راحتی قابل تماشاست.
از چشمههای اطراف کاخ صفی آباد چشمه پلنگ خیل میباشد؛ این چشمه در زمان صفوی بسیار پر آب بوده و از آب چشمه به وسیله تنبوشه و یا همان لولههای سفالی برای آبیاری فضای داخل کاخ استفاده میشده است. عمارت صفی آباد در دوره ی پهلوی در اختیار مستشاران آمریکایی بوده و پس از آن نیز در اختیار یک نهاد نظامی قرار گرفته است و به دلیل کاربری نظامی این مجموعه امکان بازدید از آن وجود ندارد.