کلیسای سنندج

کلیسای سنندج مربوط به اوایل دوره قاجاریان و درمحله قدیمی و مسیحی نشین آغه زمان در شهر سنندج استان کردستان  می باشد. در اواخر امپراطوری صفویه، در دوران شاه عباس دوم  نزدیک به 250 سال پیش، هنگامی كه دولت عثمانی  اقدام به قتل عام مسیحیان عراق نمود؛ عده ای از آن‌ها به کردستان ایران آمدند و در شهر سنندج ساکن شدند و درپی این اتفاق کلیسای سنندج توسط حاکمان اردلان این شهر برای مسیحیان مهاجر احداث شده است. امروزه به دلیل مهاجرت عده زیادی از مسیحیان از شهر سنندج تعداد کمی از مسیحیان به کلیسا سر می زنند.

مساحت ساختمان کلیسا قریب به 1200 متر و زیربنای آن در حدود 700 متر و فرم کلی ساختمان چهارگوش می باشد؛ سبک معماری کلیسا تلفیقی از معماری اصفهانی و معماری بومی سنندج  است. سر در ورودی کلیسا با اتاق‌های نیمه دایره متداخل، دهلیز ورودی و شبستان با سقف منحنی از ویژگی های منحصربه فرد ساختمان می باشد. در شبستان  کلیسا 12 طاق و 6 ستون قرار دارد و چندین پنجره هلالی نیز بر روی دیوارهای آن قرارگرفته است؛ محراب و دو قبر مربوط به کشیشان از دیگرقسمت های شبستان هستند.

از کاشی‌های معقلی و هنر گره چینی در تزئین گل دسته ناقوس کلیسا استفاده شده؛ حجاری سنگ‌های سردر ورودی، دارای طرح گل نیلوفرآبی و ترنج است که هنر دست استادان سنندجی می باشد. در حیاط این کلیسا یک قنات فعال و چند مقبره متعلق به مسیحیان نیز وجود دارد. با توجه به آب و هوای سردسیری شهر سنندج بهترین زمان برای سفر به این شهر فصل بهار و تابستان می باشد؛ در سفر به استان کردستان و شهر سنندج می توانید از جاذبه های طبیعی و بکر آن لذت ببرید و همچنین به بازدید از آثار تاریخی این منطقه بپردازید. از جمله جاذبه های نزدیک به کلیسا می توان عمارت آصف وزیری، موزه سنندج و خانه حبیبی را نام برد.