بند میزان
از مکان های دیدنی استان خوزستان و شوشتر می توان بند میزان که متعلق به دوره ساسانیان و ساخته دست انسان است را نام برد. این سازه یکی از زیر مجموعه های سازه های آبی شوشتر می باشد و به وسیله‌ی شاپور اول ساسانی احداث شده است و به همراه دیگر سازه های مجموعه، در آبیاری ۴۰ هزار هکتار دشت میان آب شوشتر نقش عمده ای داشته است. اما امروزه دهانه های این بند در پی طغیان رودخانه توسط شاخ و برگ و تنه ی درختان، بسته شده، در نتیجه فشار آب بر بدنه سازه افزایش یافته و جریان آب به سمت مجموعه آبشار های شوشتر بسیار کند شده است، به عبارتی شاهد خشک شدن کامل تعدادی از آبشارها و تخریب بنا هستیم.
به دليل اينكه این بند در زمان محمد علي ميرزا دولتشاه مرمت شده، به نام های ميزان و بند محمد علی ميرزا نیز معروف می باشد. بند میزان، آب کارون را بین رودهای گرگر و شطیط با نسبت ۴ دانگ و ۲ دانگ تقسیم می کند، رود گرگر را دودانگه یا مسرقان نیز گویند و رود شطیط با نام چهار دانگه نیز شناخته می شود. از مصالحی مثل سنگ (تراشیده شده شوشتر) و ساروج برای ساخت بند استفاده شده است. طول این سازه ۳۹۰ متر و ارتفاع تقریبی آن ۴٫۵ متر می باشد و بر روی بستر صخره ای ایجاد شده که به صورت دیواره ای مورب و دارای ۱۰ دهانه آبرو می باشد.
هر یک از دهانه ها طولی در حدود ۲,۵ متر دارند و دارای نامی خاص هستند و طول کل بند حدود ۴۲۳ متر می باشد، همچنین سطح دهانه های بند از سطح آب رودخانه کمی پایین تراست. برج سه طبقه و هشت ضلعی کلاه فرنگی، که از سنگ های تراش خورد ساخته شده در کنار این بند، نزدیک به رود شطیط و بر بالای تپه ای قرار دارد که اقامتگاه شاپور ساسانی بوده و برای اندازه گیری ارتفاع سطح آب رودخانه کارون کاربرد داشته است.
