مسجد جامع ساری از قدیمی ترین مساجد تاریخی ایران در استان مازندران می باشد و از نظر قدمت به قرون اولیه پس از اسلام مربوط می شود. بسیاری از مورخان عقیده دارند این مسجد روی خرابه های آتشکده های ساسانی، احداث شده همچنین اهالی بومی منطقه بیان می کنند که این مکان تا قبل از سقوط حکومت طبرستان، معبد زرتشتیان این منطقه بوده است. در مورد سال ساخت و مرمت ساختمان نیز اختلاف نظر زیادی وجود دارد ،اما اکثرا معتقدند که دوره خلافت سلسله عباسیان زمان ساخت مسجد بوده و آخرین مرمت ها به دوران قاجار، پهلوی و در آخر به دهه ۱۳۹۰ می رسد.
مسجد جامع ساری دارای تک ایوان و سه محراب می باشد، هسته اصلی آن حیاط مسجد است و دارای شبستان هایی بزرگ می باشد. شبستان جنوبی، که متعلق به دوره قاجار و دارای محراب و منبری با قدمت و مشبک چوبی است ،شبستان اصلی محسوب می شود. سه شبستان دیگر به دوران پهلوی تعلق دارند. سر در ایوان توسط کاشی های معرق و کتیبه کوفى زیبایی مزین شده و دو مأذنه آجرى به شکل چهار گوشه با سقف سفالپوش در بالاى آن تعبیه شده است. سقف گنبدى ورودى شمالى داراى تزیینات رسمى بندی می باشد، کف حیاط با طرح هاى زیبای آجرى پوشیده شده و در ضلع شمالى حیاط حوض عظیمی به چشم می خورد.
در میان حیاط سکوى بزرگی براى نماز گزاران ساخته شده است، تمام قسمت های بام بنا نیز با سفال ساخته شده است. امروزه 35 درصد بنای مسجد جامع ساری به علت حریق از بین رفته اما به علت معماری خاص خود هنوز هم گردشگران بیشماری برای بازدید از این جاذبه راهی سفر می شوند. از مکان های دیگری که در نزدیکی امامزاده قرار دارند عبارتند از، میدان و برج ساعت، خانه تاریخی فاضلی و پاساژ چهل ستون و همچنین بازار نرگسیه، دهکده غذای متقی، چاپ اوج، مدرسه خسرویه و پاساژ میرنژاد که بازدید از آنها نیز خالی از لطف نمی باشد.