معبد هندوها یا پرستشگاه بت گوران در سال ۱۳۱۰ هجری قمری مقارن با ۱۲۶۷ خورشیدی در استان هرمزگان و در شهر بندرعباس بنا شده است. این معبد در زمان حکومت محمد حسنخان سعدالملک توسط دو تاجر هندی از محل جمعآوری نذورات و پیشکش های هندوها، احداث گردید. جمیعت هندوهای ساکن در بندرعباس که همگی در کار تجارت بودند، در زمان ساخته شدن پرستشگاه به صد نفرمی رسید و ساخت این معبد به منظور رفع نیازهای همین جمعیت که از سالهای ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴ خورشیدی در بندرعباس ساکن بودند، بوده است. پرستشگاه هندوها در بندر عباس یکی ازنقاط مهم ارتباط فرهنگی و هنری بین ایران و هند می باشد؛ هندوها در سال 1344 که ایران را ترک کردند بت های موجود در معبد را با خود بردند و این بنا کم کم تخریب شد و بعدها سازمان میراث فرهنگی در چند مرتبه اقدام به مرمت آن نمود.
سبک معماری این معبد بر پایه باورمندی از خدایان ویشنو و شیوا پرستان شمال هندوستان الهام گرفته شده است. مصالح به کار رفته در معبد هندوها؛ لاشه سنگ، ملات گل و ساروج، سنگ های مرجانی، خاک و گچهای ضخیم ماده و گچ لویی می باشد، شکل بیرونی معبد مخروطی با رنگ سفید و شیارها و کنگرهای طولی است. اصلی ترین قسمت ساختمان، یک اتاق چهارگوش می باشد که گنبدی مقرنس کاری بر روی آن قرار گرفته است. چهار نورگیر در چهار سمت اتاق اصلی تعبیه شده و در زیر گنبد معبد، بت بزرگ قرارگرفته است. برای گشتن به دور معبد و عبادت، دور تا دور اتاق اصلی راهروهایی وجود دارد که داخل راهروها اتاق های کوچکی برای طلبههای مکتب برهمنی ساخته اند.
علاوه بر این روی دیوارها نقاشیهای آئینی و طاقچه و قابها به چشم می خورند. همچنین در ۴ سمت گنبد حدود ۷۲ برجک مخصوص هندویی قرار دارد و درمیان گنبد میله بزرگی را مشاهده می کنید که در واقع محور زمین و آسمان را نشان می دهد. در نزدیکی این معبد حمام گپ واقع شده است؛ حمامی که بزرگترین حمام شهر بندرعباس در دوره قاجار محسوب می شده که می توانید از آن نیز دیدن کنید.
عکاس: حسن بردال Hasan Bardal