موزه سنندج معروف به عمارت سالارسعید در استان کردستان و خیابان امام خمینی شهر سنندج، در بخش بیرونی خانه ملا لطف الله شیخ الاسلام واقع شده است. این عمارت که به سفارش ملا لطف الله شیخ الاسلام ساخته شده و بعدها به دو بخش اندرونی و بیرونی تقسیم گردید و توسط خانواده حبیبی و عبدالحمیدخان سنندجی (سالار سعید) خریداری شد. سالار سعید بخش بیرونی را در سال ۱۳۳۶ به اداره فرهنگ واگذار کرد که از آن به عنوان دانشسرا، کتابخانه و خانه پیشاهنگان استفاده میشد؛ در سال ۱۳۵۱ قسمت بیرونی عمارت توسط وزارت فرهنگ و هنر مورد بازسازی قرار گرفت و در سال ۱۳۵۴ به عنوان موزه سنندج افتتاح گشت.
بخش اندرونی تا سال ۱۳۷۱ متعلق به خانواده حبیبی بود و بعد از آن به مالکیت میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان در آمد. عمارت موزه در اواخر دوره سلطنت ناصرالدین شاه قاجار بنا شده و تاثیر معماری قجری در آن دیده می شود. مصالح به کار رفته در این ساختمان، سنگ، آجر و چوب می باشد؛ پنجرههای ارسی بزرگ هال به عنوان زیباترین قسمت عمارت شناخته می شوند. این خانه تاریخی متشکل از بناى اصلى و حياط است، بناى اصلى شامل زيرزمين و طبقه فوقانى می باشد؛ زیر زمین بنا به شکل حوضخانه ساخته شده وسقف آن گنبدی و با تزئينات و آينهکارى است.
موزه سنندج تا قبل از سال ۱۳۸۲ دارای دو بخش باستانشناسی و مردمشناسی بوده اما با تأسیس خانه کرد در سال ۸۲ آثار مردمشناسی موزه به عمارت آصف وزیری انتقال داده شد و فضای موزه در اختیار قسمت باستانشناسی و تاریخی قرار گرفته است. آثار این موزه به سه دسته؛ پیش از تاریخ، عصر تاریخ و دوران اسلامی تقسیم شده اند؛ آثارباستانی که از مناطق مختلف استان کردستان، به ویژه شهرستان بانه یافت شده در بخش پیش از تاریخ قرارگرفته است. مجموعه با ارزشی از آثار کشف شده در دوره های مختلف تاریخی، بخش اصلی موزه سنندج که همان بخش عصر تاریخ آن است را تشکیل می دهند که شامل زیورآلات و جواهرات وانواع ظروف سفالی و فلزی می باشد. در نهایت قسمت آثار دوران اسلامی به دو بخش ظروف سفالی و فلزی تقسیم بندی شده است.