پل محمد حسن خان پلی قدیمی و از آثار دوره ی قاجاراست که از روی رودخانه بابلرود در شهر بابل میگذرد و ساخت آن به اوایل حکومت کریم خان زند بازمیگردد. پل محمد حسن خان توسط محمدحسنخان که جد آقا محمدخان قاجار بوده، پس از تصرف شهر بابل و پیروزی بر کریمخان زند، برای قدردانی از مردم بابل بر روی رودخانهی این شهر احداث شده است.
این بنا در سمت جنوبی، در فاصله ۲ کیلومتری از مرکز شهر بابل قرار دارد و اطراف آن به ۵ محله که شامل شهرک شهید چمران، شهرک فرهنگیان، محله سر پل محمد حسنخان بخش دو و سه و محله سر پل بخش مرکزی منتهی می شود. این سازه دارای هفت چشمه (طاق) اصلی و دو چشمه فرعی است و با ارتفاع ۱۱ متر از بستر رودخانه و طول ۱۴۰ متر و عرض ۶ متر یکی از پلهای مهم استان از نظر مسائل اقتصادی و ارتباطی محسوب می شود. تا سال ۱۳۴۳ پل محمد حسن خان تنها مسیر ارتباطی بین بابل و آمل بود و سالهای زیادی ماشین های سنگین از آن عبور میکردند.
اما در حال حاضر راه جدیدی بین این دو شهر ساخته شد و با ساخت مجسمه هایی به یاد قدیم و عبور اسب ها این مکان تنها محل پیاده رو شده است و عبور ماشین های سنگین از زیر ان نیز ممنوع می باشد. این پل بزرگترین راه ارتباطی بخشهای گتاب، بندپی شرقی و بندپی غربی شهرستان بابل نیز میباشد. از جمله ویژگی هایی که این بنا را به یک اثر باستانی با اهمیت تبدیل می نماید معماری صفوی پل و استفاده از سفیده تخم مرغ و به گفته بعضی دیگر زرده تخم مرغ و ساروج در ساخت پل محمد حسن خان می باشد.