آرامگاه شاه اسماعیل
آرامگاه شاه اسماعیل که یکی از مکان های تاریخی شهر اردبیل است در مجموعه آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی جای دارد، مقبره شیخ صفی‌الدین اردبیلی در دوران صفوی حکم بست و پناهگاه داشته است. شاه اسماعیل اول موسس سلسله صفویه است و در سال ۹۰۶ به پادشاهی رسید، بعد از فوت او را به اردبیل آوردند و در جوار جدش به خاک سپردند. آرامگاه شاه اسماعیل از بخش های ارزشمند مجموعه محسوب می شود. ده‌ها اثر در موضوع های مختلف رشته های هنری مثل نوع کاشی کاری معرق و مقرنس و گچ بری کتیبه ها و خط خطاطان بزرگ دوره صفوی ،منبتهای زیبا و تنگ بری در این بقعه به چشم می خورند.
آرامگاه شاه اسماعیل در میانه ی مزار شیخ صفی الدین قرار دارد و از شاه نشین قندیل خانه می توان به آن راه یافت. اتاقی که مزار در آن قرار گرفته مربعی شکل به ابعاد ۲.۵ متر در ۳.۵ متر می باشد و پوشش گنبدی آجری با پهنای کم دارد و روی آن پنج شمشیر تعبیه شده به منظور یادبود پنج طایفه‌ای که شاه اسماعیل را برای رسیدن به پادشاهی یاری کردند. درِ ورودی آرامگاه، از جنس چوب است و با روکش نقره ای مزین شده است. صندوق مزار توسط استاد مقصود علی، در وسط ترنجی از عاج مرصع کاری شده و آرایه های اتاق با ظرافت تمام ساخته شده اند.
قسمت بالای دیوار‌ها و سقف با گل و بته نقاشی شده با رنگ های مختلف و آب طلا چشم انداز زیباتری پیدا کرده است. دیوار‌ها و کف آرامگاه نیز با کاشی های خشتی آبی لاجوردی پوشیده شده اند. کاشی های کف از سه گونه‌ی گوناگون هستند و نشان از بازسازی پس از ساخت آرامگاه دارند. نسخه های خطی کتابخانه شیخ صفی الدین اردبیلی توسط روس ها به غارت رفته و اکنون در موزه سن پترزبورگ روسیه قرار دارند. از بخش های دیگر مجموعه بقعه شیخ صفی الدین که بازدید از آنها نیز خالی از لطف نیست، می توان چینی خانه، مسجد، جنت سرا، خانقاه، چله خانه، شهید گاه و چراغ خانه را نام برد.
