خانه موزه مقدم
خانه موزهٔ مقدم در محدوده میدان امام شهر تهران، عمارتی تاریخی مربوط به اواخر دورهٔ قاجار است که محل سکونت خاندان محمدتقی خان احتساب الملک از صاحب منصبان مشهور دربار قاجار بوده است. خانه موزه مقدم لقب زیباترین و باارزش‌ترین خانه جهان را از نگاه بسیاری از نویسندگان و بازدیدکنندگان گرفته است. این عمارت با توجه به اصول معماری ایرانی مانند حوض ایرانی، شیشه رنگی ایرانی و اصول فضاسازی باغ ایرانی طراحی و ساخته شده است. این خانه در ابتدا محل سکونت یکی از درباریان قاجار به نام محمدتقی‌خان احتساب‌الملک بود و بعدها در اختیار فرزند او، دکتر محسن مقدم قرار گرفت. او و همسرش در کنار فعالیت‌های علمی خود، آثار و اشیاء فراوانی را با هدف حفظ میراث فرهنگی و تاریخی ایران گردآوری کردند و در سال ۱۳۵۱ تصمیم گرفتند این خانه را وقف دانشگاه تهران کنند.
خانه موزه مقدم مساحتی برابر با ۲۱۱۷ مترمربع دارد و سه بخش بیرونی، اندرونی و سرایداری را شامل می شود. ساختمان بیرونی یا تابستانی در فصول گرم مورد استفاده قرار می‌گرفت و از دو بخش اتاق پذیرایی و اتاق پیشخوان تشکیل شده است. حوضخانه یا همان زیرزمین، از قدیمی‌ترین بخش‌های عمارت است که بر دیوار آن تزئینات زیادی از کاشی گرفته تا قطعات ظروف سفالین قرار دارد. بخش دیگری که درست در کنار سالن پذیرایی قرار گرفته، کتابخانه است که امروزه کتاب های دکتر مقدم در آن نگهداری می شود و استفاده از این کتاب ها برای عموم مردم آزاد است.
در ضلع شمالی خانه موزه مقدم، گلخانه‌ای مزین به کاشی‌های لعابدار قدیمی و آزاره‌های سنگی حجاری شده با مضمون گل و گیاه واقع شده است. حیاط‌های اندرونی و بیرونی عمارت نیز با دیواری به نام دیوار تجدد که از چند ستون با طاق‌های کاشی‌کاری شده ساخته شده از یک‌دیگر جدا شده‌اند. استخری که در محوطه بیرونی واقع شده است در سال ۱۳۳۵ خورشیدی ایجاد شده و طرح آن از روی استخر و آب نماهای باغ الحمراء اسپانیا الگوبرداری شده است.
