عمارت مسعودیه
عمارت مسعودیه از بناهای تاریخی تهران قدیم و دوره قاجار است که در پشت میدان بهارستان واقع می باشد. دستور ساخت بنا در زمینی با مساحت نزدیک ۴۰۰۰ متر مربع توسط مسعود میرزا، فرزند ارشد ناصرالدین شاه صادر گردیده و در بین سال های ۱۳۴۳ و ۱۳۴۲ شمسی به عنوان دانشکده افسری شناخته شده است. این عمارت شامل چندین بنا و حیاط های مختلف می باشد و علاوه بر چشم انداز زیبای خود یک مجموعه فرهنگی غنی نیز محسوب می شود به طوری که اولین ساختمان فرهنگی کشور به نام کتابخانه و موزه ملی ایران در این عمارت احداث شده است.
با گذشتن از درب ورودی ساختمان که با کاشی کاری و گچ بری های ظریف تزیین شده، به حیاط عمارت مسعودیه می رسیم، از جمله بناهای اصلی مجموعه می توان دیوانخانه، سفره خانه و حوض خانه، حیاط سید جوادی، عمارت سید جوادی، حیاط مشیری، عمارت مشیری، حیاط خلوت، عمارت حیاط خلوت، عمارت دیوانخانه و بنای یک طبقه با زیر زمین را نام برد. تعداد هفت کتیبه در این مجموعه تاریخی به چشم می خورد، که یکی از آنها در سردر کالسکه ، دو کتیبه دیگر در سر در اصلی همچنین دو کتیبه در عمارت مشیریه و دو کتیبه هم در عمارت دیوان خانه قرار دارند و موجب شکوه بیشتر آن شده اند.
قبل از شروع مرمت مجموعه در یکی از عمارت ها، کافه مسعودیه با عرقیات و دمنوش های بی نظیر خود آماده پذیرایی از بازدیدکنندگان بوده است. طبقه زیرین عمارت، عکاسخانه‌ای داشته که امکان عکس برداری با پوشیدن لباس های قاجاری مهیا بوده همچنین عمارت دیگری نیز دارای، سالن تماشاخانه ای به منظور اجرای تئاتر بوده است. باقی ساختمان های مجموعه به صورت مکان های فروش وسایل سنتی و زیور آلات دست ساز اداره می شدند. اما در حال حاضر تعطیل هستند و فقط بخش های بیرونی قابل بازدید می باشند.
