پارک ملت

بوستان ملت یا پارک ملت یکی از بزرگ‌ترین پارک‌های تهران است که در دوران پهلوی دوم احداث شد و از تفرجگاه‌های اهالی پایتخت می باشد. پارک ملت از شرق به خیابان ولی‌عصر، از جنوب به بزرگراه نیایش، از غرب به مجموعه ورزشی انقلاب و از شمال به ساختمان مرکزی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران منتهی می‌شود. پارک ملت در گذشته بوستان شاهنشاهی نام داشت و در سال 1345 به دستور فرح پهلوی و محمدرضا آقاجانی در زمینی بایر و طی 2 فازساخته شد.

فاز اول پارک که به موازات خیابان ولیعصر قرار گرفته و به بلوار کنار جاده موسوم بوده است، در سال ۱۳۴۷ به بهره‌برداری رسید. فاز دوم پارک بوستان نیز که شامل دو بخش تپه‌ای یعنی جنگل‌ کاری‌ های سمت سازمان صداوسیما و چمن‌کاری و گل‌کاری‌های سمت بزرگراه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و خیابان سئول است در سال ۱۳۵۳ به پایان رسید. مساحت این بوستان ۳۴ هکتار است که حدود ۲۳ هکتار از آن به چمن‌کاری 3,2 هکتار آن به جنگل‌کاری و دو هکتار به گل کاری اختصاص یافته است. ورودی بوستان با گل های رنگارنگ، مجسمه های هنری، المان های شهری، آب نمای کوچک و درختانی سر به فلک کشیده بسیار تماشایی است. قسمت شمالی پارک بیشتر جنگل‌کاری و قسمت جنوبی چمن‌کاری شده است‌.

پوشش گیاهی غالب بوستان ملت از درختانی چون صنوبر، چنار، اقاقیا، انواع سرو، تبریزی، زبان گنجشک، بداغ، یوکا، ارغوان، برگ بو، ترون، شمشاد و نشاهای فصلی شکل گرفته است. دریاچه مصنوعی پارک ملت نیز در این قسمت قرار دارد که چشم‌انداز و جلوه خاصی به پارک بخشیده است. در ضلع جنوبی پارک، اولین قطار دیزل ایران  قرار داده شده است که در زمان ناصرالدین شاه مردم تهران را به حرم شاه عبدالعظیم می برد. در کنار پلکان بزرگ پارک ملت و روی پله‌ها، سردیس‌هایی از مشاهیر و بزرگان ایران زمین همچون حافظ، فردوسی، سعدی، شهریار، نیما یوشیج و... به چشم می خورد. در بوستان ملت دو فضای بازی برای کودکان در نظر گرفته شده  که یکی از آنها در نزدیکی خیابان ولیعصر و در بلوار پارک قرار دارد و زمین بازی دیگر نیز در پشت پردیس سینمایی و در ضلع جنوبی پارک واقع شده است.