کلیسای انجیلی پطرس در تهران، نمونهای از تعامل فرهنگی در دوران قاجار است، جایی که معماری ایرانی و اروپایی به هم تنیده شدهاند. این کلیسا که در سال ۱۲۷۰ خورشیدی توسط میسیونرهای پروتستان ساخته شد، نه تنها محل عبادت بود، بلکه با مدرسه آمریکاییها در ایران که توسط ساموئل مارتین جردن بنا شده بود، ارتباط داشت. این مدرسه ابتدا تنها به فرزندان اقلیتهای مذهبی خدمت میکرد اما با گذشت زمان به مدرسه مهر جردن و سپس به مدرسه مرصاد تغییر نام داد و برای استفاده عموم باز شد. کلیسا که مرکزی برای ارامنه و کرهایها در تهران بوده است، امروزه با بناهای قدیمیاش که به دلیل مرمت نشدن، رو به ویرانی گذاشتهاند، همچنان ایستاده و شاهدی بر تاریخ چند فرهنگی این شهر است.
ساختمان کلیسای انجیلی پطرس مقدس، نمادی از معماری دینی دوران قاجاریه با ویژگیهای معماری همچون پلان بازیلیک و ساختار مستطیلی است که به جهت شمال به جنوب احداث شده است. با ارتفاع ۱۱ متری دیوارها و مصالح سازهای مانند خشت و آجر، این کلیسا محرابی با پلان ذوزنقهای دارد و از گچ برای پوشش داخلی دیوارها و شیروانی برای پوشش بیرونی سقف استفاده کرده است. با وجود نورگیرها در سه جهت، بجز دیوار شمالی، نورپردازی طبیعی این مکان مقدس را تضمین میکند. وجود دو ورودی در غرب و یک ورودی در شرق، به همراه برج ناقوس کنار دیوار خارجی محراب، ویژگیهای بارز این بنا هستند. نکته قابل توجه دیگر، حفر اولین چاه آرتزین در ایران برای تأمین آب کلیسا است، نشاندهنده نوآوری و سازگاری با محیط زیست در طراحی این بنای تاریخی میباشد.
خیابان سی تیر تهران با فضای فرهنگی و تاریخی خود، میزبان مجموعهای از موزهها و بناهای دیدنی است. در این خیابان، موزه آبگینه با گنجینهای از آثار شیشهای و سرامیکی، موزه دوران اسلامی که تاریخ پر فراز و نشیب اسلامی ایران را به تصویر میکشد، و موزه ایران باستان که دورانهای مختلف تاریخی پیش از اسلام را نمایش میدهد، قرار دارند. همچنین، موزه ملی ایران به عنوان یکی از مهمترین موزههای کشور، به بازدیدکنندگان امکان مشاهده میراث فرهنگی و تاریخی ایران را میدهد. عبادتگاههای تاریخی نظیر کنیسه حییم و آتشکده زرتشتی آدریان نیز، با معماری و فرهنگ منحصر به فرد خود، بخشی از تنوع مذهبی و فرهنگی این خیابان را تشکیل میدهند.